Biografie

Claudio Magris (Triëst, 1939) is germanist (met als specialisatie het Oostenrijk van het eind van de 19e eeuw) en studeerde aan de universiteit van Turijn en diverse Duitse universiteiten. Als auteur en vertaler is hij een van Europa’s meest vooraanstaande cultuurfilosofen. Van 1968 tot 1970 was hij als hoogleraar verbonden aan de universiteit van Triest; van 1970 tot 1978 aan de universiteit van Turijn, en sindsdien weer aan de universiteit van Triëst. Vanaf 1990 is hij directeur van de sectie ‘Letterkundige taal en Wetenschappelijke taal’ van het interdisciplinair instituut SISSA. Van 1994 tot 1996 was hij lid van de Senaat in de XIIe legislatuur van de Republiek Italië. Claudio Magris is lid van verschillende Italiaanse en buitenlandse wetenschappelijke akademies. Daarnaast is hij recensent en medewerker van de Corriere della Sera en diverse andere Europese dagbladen en tijdschriften. Als vertaler introduceerde hij in Italië het werk van Ibsen, Kleist, Schnitzler, Büchner en Grillparzer. Hij is de auteur van een groot aantal essays over Ibsen, Borges, Canetti, Rilke, Kafka en diverse duits- en anderstalige auteurs, en van een aantal romans, zoals Veronderstellingen aangaande een sabel (1993), Donau (1991), Een andere zee (1992) en Microcosmi (1998). Voor het laatste boek ontving hij in 1997 de Premio Strega, de meest prestigieuze literatuurprijs van Italië. Claudio Magris heeft een groot aantal binnen- en buitenlandse onderscheidingen en prijzen ontvangen en ere-doctoraten aan de universiteiten van Straatsburg, Kopenhagen, Klagenfurt en Szeged.

November 2001