Mauricio Kagel

Laureaat Erasmusprijs 1998

Thema: Muziek

Ter gelegenheid van het veertigjarig bestaan van de Erasmusprijs werd de prijs in 1998 toegekend aan twee laureaten: Mauricio Kagel en Peter Sellars. Het thema van het jubileumjaar, ‘Ervaring en verwachting’, speelt een rol in het werk van beide laureaten.

De Erasmusprijs ging naar de Argentijns-Duitse componist, dirigent en regisseur Mauricio Kagel, omdat hij met zijn oeuvre duidelijk maakte dat wij onze vanzelfsprekende waardering en luistergewoontes dienen te doorbreken om ons muzikale erfgoed te behoeden voor verstarring. Communicatie met het publiek was voor Kagel het belangrijkst.

Mauricio Kagel (1931-2008) werd geboren in Buenos Aires, waar hij literatuurgeschiedenis en filosofie studeerde. In 1950 begon hij met componeren. Dankzij een studiebeurs ging hij in 1957 naar Keulen, waar hij tot zijn dood zou wonen. Mauricio Kagel was als docent moderne muziek verbonden aan diverse universiteiten in Europa en Amerika. Van 1974 tot 1997 was hij hoogleraar eigentijds muziektheater aan de Musikhochschule van Keulen.

Hij was de invloedrijkste vertegenwoordiger van het ‘instrumentele theater’ waarbij de musici zowel spelen als acteren. Kagels oeuvre kent vele cross-overs: hij liet zijn muzikale boodschap samengaan met film, beeldende kunst, dans en audiovisuele elementen. Met zijn bizarre, fantasierijke en originele composities overschreed hij de traditionele grenzen van de kunsten en verbond hij heden en verleden. Door deze relativerende, ondogmatische en parodiërende instelling zette hij aan tot denken over muziek en over haar maatschappelijke betekenis.

Bekende werken zijn Sexteto de cuerdas (1953), Anagrama (1958), Transición II (1959), Sonant (1960), Die Himmelsmechanik (1965) en zijn eerste anti-opera Staatstheater (1970). Mauricio Kagel heeft ook vele films gemaakt waarvan Ludwig van (1970) de bekendste is.