Massimo Pallottino

Laureaat Erasmusprijs 1984

Thema: Archeologie

Massimo Pallottino (1909-1995) werd in 1933 inspecteur voor de Soprintendenza alle antichità di Roma en directeur van het Museo Nazionale di Villa Giulia. Op basis van zijn veldwerk en publicaties werd hij in 1946 benoemd tot de eerste hoogleraar etruskologie aan de universiteit van Rome, een post die hij tot 1980 bekleedde. Zijn leven lang heeft hij zich beziggehouden met de bestudering van de cultuur, religie en taal van de Etrusken en de vóór-Romeinse volkeren in Italië. Door dit pionierswerk is etruskologie een zelfstandig vak geworden, met een eigen Istituto Nazionale di Studi Etruschi e Italici en een tijdschrift Studi Etruschi. Tussen 1945 en 1956 was hij bovendien redacteur van de Fasti Archaeologici, een uniek bibliografisch naslagwerk.

Pallottino’s belangrijke opgravingen in Cerveteri, Tarquinia, Veii en Pyrgi, zijn talrijke publicaties en zijn onderwijs aan de universiteiten van Rome en Perugia hebben de geschiedenis en kunst van de Etrusken ook voor een groot publiek toegankelijk gemaakt. Het ging Pallottino om het geheel van de aangetroffen cultuur; de vraag waar de Etrusken vandaan kwamen vond hij minder relevant.

Uitgaande van respect voor sporen uit het verleden heeft hij zich, als een van de oprichters van de International Association for Classical Archaeology, in vele verschillende Europese gremia ingezet voor de bescherming van het cultureel erfgoed. Pallottino’s werk heeft veel invloed gehad, niet alleen op het gebied van de Etruskische studies, maar op de gehele Italiaanse en Europese archeologie.

Professor Pallottino heeft met het geld van de Erasmusprijs bijgedragen aan de opzet, inrichting en catalogus van de tentoonstelling Nieuw licht op een oude stad. Italiaanse en Nederlandse opgravingen in Satricum. Deze tentoonstelling, in 1985 te zien in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, gaf een overzicht van de het onderzoek in de Italische stad Satricum.