René Huyghe

In 1966 deelde René Huyghe de Erasmusprijs op kunsthistorisch gebied met Herbert Read.

René Huyghe (1906-1977) studeerde filosofie en esthetica aan de Sorbonne en de École du Louvre, waarna hij als hoofdconservator bij het Musée du Louvre ging werken. In 1951 werd hij hoogleraar in de psychologie van de beeldende kunst aan het Collège de France en in 1960 werd hij gekozen tot lid van de Académie Française.

Als filosoof en kunsthistoricus heeft Huyghe de benadering van het kunstwerk volgens psychologische methoden bevorderd. Door gebruik te maken van de moderne wetenschap probeerde hij door te dringen in de psychologie van de beeldende kunstenaar door de eeuwen heen. Zo heeft hij de liefde voor het kunstwerk en de ontvankelijkheid voor de boodschap van de kunstenaar bij velen kunnen verdiepen. Hij stond bekend om zijn vruchtbare pen en welsprekendheid, waarmee hij veel tijdgenoten van zijn opvattingen deelgenoot wist te maken. Bovendien was hij een pionier in de productie van films over kunst.

Met al deze activiteiten heeft René Huyghe een grote bijdrage geleverd aan een beter begrip van de kunst in Europa en daarbuiten, van vroeger en nu. Naast werken over Cézanne, Millet, Watteau, Van Gogh, Rousseau, Delacroix en Gauguin behoren tot zijn voornaamste publicaties L’Histoire de l’art contemporain (1935), Dialogue avec le visible (1955) en Psychologie de l’art (serie colleges 1951-1976).

René Huyghe heeft de helft van zijn prijs ten goede laten komen aan de Eranos Foundation in Ascona. Deze stichting organiseerde destijds jaarlijks een colloquium voor een tiental geleerden op het gebied van de psychologie, etnologie, godsdienstgeschiedenis of kunsthistorie.