Het Oostenrijkse volk

In 1958 werd in het auditorium van de universiteit van Milaan de eerste Erasmusprijs uitgereikt. Het was een uitzonderlijke prijsuitreiking aangezien er geen individu of instelling werd bekroond, maar een groep: het Oostenrijkse volk. De redenen van de toekenning staan in de ‘gronden van verlening’: ‘Door politieke, economische en sociale omstandigheden voor een enorme culturele heroriëntatie gesteld, heeft Oostenrijk (…) zich ten doel gesteld zijn culturele erfenis niet alleen te accepteren maar deze veilig te stellen, te vernieuwen en te integreren in het Europese perspectief. Zo is Oostenrijk met zijn hoofdstad Wenen het lichtend voorbeeld van een positieve mentaliteit, van moed, energie en vertrouwen in de toekomst van Europa, door de wijze waarop het als “minorité créatrice” wegen geschapen heeft die de vrije landen van Europa kunnen volgen.’

Voor de besteding van het prijsbedrag werd een comité gevormd door vooraanstaande Oostenrijkse politici en de Ambassadeur der Nederlanden in Oostenrijk. Zij besloten de prijs te besteden aan beurzen voor Oostenrijkse studenten in het buitenland en buitenlandse studenten aan Oostenrijkse instellingen. Tevens werden de Oostenrijkse opgravingen in Ephesus gesteund.