Marc Chagall

In 1960 was de schilderkunst het onderwerp van de Erasmusprijs. Marc Chagall ontving de prijs samen met Oskar Kokoschka.

Marc Chagall (1887-1985) werd nabij Vitebsk, in het huidige Wit-Rusland, geboren als zoon van een eenvoudige joods-Russische koopmansbediende. Hij volgde een opleiding aan de kunstacademie in Sint-Petersburg en studeerde enige tijd bij Leon Bakst. Van een bewonderaar kreeg Chagall in 1910 een beurs om naar Parijs te gaan. Vier jaar later keerde hij terug naar Rusland, waar hij tot 1922 als artdirector van het Joods Staatstheater in Moskou werkte. Daarna reisde hij opnieuw af naar Frankrijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog wist hij aan de Jodenvervolging te ontkomen door naar de Verenigde Staten te vluchten. Twee jaar na de oorlog keerde hij definitief terug naar Frankrijk, waar hij tot zijn dood zou blijven wonen.

In zijn oeuvre paart Chagall een krachtige kunstenaarshand aan een lyrische beoefening van de kunst. Hij heeft op geheel eigen wijze bijgedragen aan de ontwikkeling van de Europese schilderkunst, gedreven door diepe religiositeit en de Joodse traditie, en gevormd door de Russische volkskunst. Chagall heeft de traditionele beginselen van die kunst nieuw leven en nieuwe vormen gegeven. Naast zijn vele schilderijen en grafiek heeft hij in zijn latere leven grote opdrachten uitgevoerd, zoals de glasramen in de synagoge van het Hadassa Ziekenhuis in Jeruzalem (1962), het plafond van de Opéra Garnier te Parijs (1964) en de muurschilderingen in de Metropolitan Opera in New York (1966). Voor Chagall was schilderen een vorm van poëzie of, zoals hij zelf zei: ‘Alles moge veranderen in onze gedemoraliseerde wereld behalve ons hart, de wereldse liefde en ons streven het goddelijke te ervaren.’

Marc Chagall heeft zijn prijs gebruikt voor een beurs die jonge beeldend kunstenaars in staat stelde een studiereis te maken.