Biografie

Geboren op 31 december 1908 in Buczacz, Galicië (toendertijd Oostenrijk-Hongarije, tussen beide wereldoorlogen Polen, tegenwoordig Oekraïne). Vader Ascher Wiesenthal, koopman; als Oostenrijks soldaat in de Eerste Wereldoorlog gesneuveld; Moeder Rosa Wiesenthal, geboren Rapp. Lagere school in Lemberg (Lvov) en Wenen, Middelbare school in Buczacz; eindexamen in 1928; vanwege de anti-joodse numerus clausus in Polen architectuurstudie in Praag (Technische Hogeschool; diploma 1932). Aansluitend werkzaam als architect en ingenieur in Lemberg.

In 1941 door de oprukkende Duitsers opgepakt; tot 1945 verblijf in verscheidene concentratiekampen.

Na zijn bevrijding uit het concentratiekamp Mauthausen door Amerikaanse troepen in 1945 besloot hij zijn beroep voorlopig niet weer op te nemen, maar zich te wijden aan de opsporing van oorlogsmisdadigers. Twee jaar werkte hij voor het U.S. War Crimes Office; in 1947 richtte hij het Joods Documentatie Centrum op, aanvankelijk gevestigd te Linz; in 1961, na het Eichmannproces, werd het nieuwe centrum in Wenen geopend. Het bureau onderhoudt contacten met correspondenten over de gehele wereld; het wordt gefinancieerd met privé middelen.

Simon Wiesenthal is o.a. vice-president van de U.I.R.D. (Union Internationale des Résistants et Déportés – Internationale der Widerstandsbewegung); hij heeft talrijke onderscheidingen ontvangen, o.a. Commandeur in de orde van Oranje-Nassau, en bezit zeven eredoctoraten.

Simon Wiesenthal overleed in 2005.