Biografie

Alexander King werd geboren in Glasgow in 1909, studeerde aan de Highgate School en het Royal College of Science te Londen en verrichtte daarna post-doctoraal onderzoek aan de universiteit van München. Na het behalen van zijn graad aan de universiteit van Londen en het diploma van het Imperial College werd hij eerste demonstrator en later wetenschappelijk medewerker fysische chemie aan dit zelfde College (1932-1941). Gedurende deze periode was hij leider van een wetenschappelijke expeditie naar Jan Mayen eiland in de Poolzee, een onderzoek waaraan de Gill Memorial Prize van de Royal Geographical Society werd toegekend.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Alexander King plaatsvervangend Wetenschappelijk Adviseur van de Minister van Productie, en later Hoofd van de Britse Wetenschappelijke  Missie te Washington alsmede Wetenschappelijk Adviseur bij de Britse Ambassade. In deze functie was hij verantwoordelijk voor de uitwisseling van informatie en ervaring tussen het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten met betrekking tot een breed scala van wetenschappelijke toepassingen varierend van penicilline tot de atoombom. In deze periode was hij verbonden aan het bureau van de Britse Hoge Commissaris te Ottawa, Canada. In 1945 kreeg hij de U.S. Medal of Freedom met zilveren palmen.

In de jaren direct na de oorlog bekleedde hij verschillende posten in de administratief-wetenschappelijke sector: Hoofd van het Wetenschappelijk Secretariaat van het Kabinet, Londen; Hoofd Wetenschap belast met informatie en overzees industrieel onderzoek; Voorzitter van het comité voor productiviteit en toegepast onderzoek van de Organisatie voor Europese Economische Samenwerking, Parijs en President van de Internationale Federatie van Documentatie te Den Haag. In 1958 werd Alexander King Directeur van het bureau Wetenschappelijk en Technisch Personeel van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Onderzoek (OESO) te Parijs. In 1961 werd hij Directeur Wetenschappelijke Zaken en Onderwijs en van 1966 tot 1974 was hij Algemeen Directeur Wetenschappen bij deze organisatie. In 1968 was hij mede-oprichter van de Club van Rome.

Na zijn pensionering bij de OESO was Alexander King tot 1984 Voorzitter van het bestuur van de Internationale Federatie van Instituten van Voortgezet Onderzoek te Stockholm en van de Stichting voor Internationale Training voor Derde Wereldlanden in Toronto. Gast-hoogleraarschappen vervulde hij aan de Brandeis-universiteit, Massachusetts en aan de universiteit van Montreal. In 1979 was hij mede-organizator van de Conference of the Scientific Community over ‘Wetenschap en technologie voor Ontwikkeling’ die gehouden werd te Singapore en van 1981 af was hij Voorzitter van de adviesraad voor Global Programmes van het Verenigde Naties Ontwikkelings Programma in New York.Na de dood van Aurelio Peccei in 1984 werd Alexander King gekozen tot President van de Club van Rome.

Dr. King had eredoctoraten van de Universiteiten van Ierland, Guelph (Canada), Strathclyde en de Open Universiteit en was lid van verscheidene wetenschappelijke academies. Alexander King overleed in 2007.