Biografie

Jacques Delors werd geboren in Parijs in 1925. Na een carrière bij de Banque de France (1945-62) was hij lid van de economische en sociale raad en, tot 1969, hoofd van de afdeling sociale zaken van het Planbureau, waarna hij benoemd werd tot secretaris-generaal bij de afdeling levenslange educatie en maatschappelijke emancipatie (1969-73). Enige maanden later trad hij toe tot het kabinet van premier J. Chaban-Delmas (1974-76), als adviseur sociale en culturele zaken en later betreffende economische, financiële en sociale vraagstukken. Hij is lector geweest aan de universiteit Paris-Dauphine (1974-79) en leidde het onderzoekscentrum ‘Werk en Maatschappij’. Tevens heeft hij onderwezen aan de Ecole National d’Administration. Van 1973 tot 1979 was hij lid raad van bestuur Banque de France.

Definitief toegetreden tot de Socialistische Partij in 1974 en in 1979 tot het centraal comité werd hij in 1979 gekozen tot lid van het Europees Parlement, waar hij de economische en monetaire commissie voorzat tot 1981. Hij werd minister van economische zaken en financiën, een post die hij bekleedde tot 1984. Zes maanden later werd hij benoemd tot voorzitter Europese Commissie, een functie die hij drie ambtsperioden vervulde tot 1995. Vanaf oktober 1992 zit hij bij de UNESCO de internationale commissie voor voor het onderwijs in de 21e eeuw. Hij is de auteur van verscheidene boeken: Les indicateurs sociaux (1971), Changer ( 1975), En sortir ou pas (1985), Le Nouveau Concert Européen (1992), L’unité d’un homme (1994), Combats pour l’Europe (1996). Jacques Delors is eredoctor van 21 universiteiten.

Jacques Delors was voorzitter van de Raad van Bestuur van het Collège d’Europe in Brugge en leidde het studie- en onderzoekscentrum ‘Notre Europe’ te Parijs.