Alexander West

Winnaar Dissertatieprijs 2022

Overwegingen van de selectiecommissie

Alexander West beschrijft zijn dissertatie als een ‘editie en studie’ van Bujangga Manik, een vijftiende-eeuws verhalend gedicht geschreven op palmbladeren in het Oud Soendanees, een taal van West-Java. En dat is het ook – wat op zichzelf al genoeg zou zijn geweest om Erasmus’ interesse te wekken.

Ten eerste is het een letterlijk voorbeeldige editie en studie. De teksteditie en de vertaling zijn voortreffelijk, en werkelijk elk aspect dat aan de orde zou kunnen komen, tot aan de doos waarin het manuscript is bewaard, komt aan bod. Op een zeer vruchtbare manier combineert West het beste van traditionele filologie met moderne benaderingen, waarbij ook aandacht wordt besteed aan de materialiteit van de tekst.

Ten tweede is de titel van dit proefschrift niet gewoon Bujangga Manik, maar Bujangga Manik, or Java in the Fifteenth Century. Het gedicht geeft ons een uniek, emisch beeld van het koninkrijk Soenda op West-Java vóór de aankomst van de eerste Europese kolonisten en vóór de Islamisering. Maar West haalt een groot aantal teksten uit vele talen en tradities aan, waaronder Portugese, Klassiek Chinese en Oud-Javaanse bronnen, om het beeld van het laatmiddeleeuwse Java zo volledig mogelijk te maken. Hij betrekt er eveneens archeologische gegevens bij, alsmede oude foto’s en afbeeldingen en etnografische studies. Op deze manier wordt Bujangga Manik het uitgangspunt voor een veel bredere studie, die nieuwe informatie oplevert voor het grotere gebied van Zuidoost-Azië en daarbuiten.

West kan uitstekend schrijven en structureert zijn boek buitengewoon goed. Het resultaat is een zeer toegankelijk, zeer leesbaar en bij tijd en wijle zelfs meeslepend boek, dat een nieuwe standaard zet voor het brede gebied van de Zuidoost-Aziatische filologische studies, en ons begrip van de sociale, fysieke en culturele geschiedenis van de Indonesische archipel in de periode vóór het Europese contact aanzienlijk bevordert.